to powinno dobrze zadziałać

…bo z okazji dnia chłopaka! (Użyty w tytule rym o wybitnie częstochowskim charakterze skutecznie zniechęcił mnie do dalszego pisania, ponieważ po uświadomieniu sobie, że wy, szanowni czytelnicy, zasługujecie na coś więcej niż dwa wiersze ośmiosylabowca, które to sylaby policzyłam na palcach, raczej może na trzynastozgłoskowiec. Ale że nie mam trzynastu palców, to jest to, co jest. Mizeria poetycka. Nie wiem też, jak nawiązać w tych życzeniach do faktu, że krowy stoją. Chyba tak: Krowy stoją wszędzie w polu, pamiętaj o parasolu!). Lepiej w ramach życzeń było – zamiast rymow – dać zdjęcie nagich cycków, oj tak.

Blondynkowy dział muzyczny, nieczytany i nielubiany, ale, co najważniejsze, istniejący na wieki w celu zaspokajania egoistycznych potrzeb tej drugiej, która tu właśnie zabiera głos, chciałby (dział) pożegnać godnie i w zwyczajowo subiektywnym tonie legendę muzyki, która w ubiegłym tygodniu zakończyła trzydziestoletnią karierę. Zakończyła wcale nie dlatego, że trzydziestolatki są mniej atrakcyjne, obwisłe, pomarszczone i nadają się tylko na wymianę albo wcześniejszą emeryturę, bo konkurując z nastolatkami wypadają słabo. Po trzydziestce czas na życie prywatne, rodzinne, podróżnicze, na przyjemności i co tam kto chce. Trzydziechy wiedzą, czego chcą. Ale mniejsza o załatwianie prywatnych interesów (hihi), bo tu chodzi o to, żeby czterema minutami filmu z youtube oddać należyte honory trzydziestolatkom. Dziś samoobsługa – wpiszcie w wyszukiwarkę coś w stylu „Brenda and Dylans first break up” i usłyszycie, o kim tu mowa (dialogi mniej ważne, ale to Brenda zrywa, gdyby kogoś ciekawiło ;)). Miłego słuchania.

Uprzejmie proszę nie zwracać uwagi na ten tu wpis, który jest raczej próbą wpisu niż nim w istocie. Jeśli jednak okaże się, że to tak pięknie działa, jak wygląda, to obawiam się, że stanę się wyjątkowo aktywną. Gorzej będzie z materiałem poglądowym, ale trudno, przynajmniej będzie przymus smucia rozważań natury egzystencjalnej ;).